Sprawa dotyczyła pracownicy, która ucierpiała w skutek napadu rabunkowego w banku, w którym była zatrudniona. Po napadzie pracownica zmagała się z lękami, a także musiała uczęszczać na terapię i zażywała leki psychotropowe by ustabilizować swój stan psychiczny. Pracownica udała się też na długotrwałe zlecenie lekarskie, a jej nieobecność stała się powodem rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia. Jako podstawę rozwiązania umowy wskazano art. 53 par. 1 pkt 1 Kodeksu pracy, zgodnie z którym pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia:

• jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:
  • dłużej niż 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,
  • dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową;
• w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1, trwającej dłużej niż 1 miesiąc.

Pracownica pozwała pracodawcę o zadośćuczynienie, wskazując, że pracodawca zrezygnował ze stałej ochrony fizycznej placówki bankowej, nie zamontował monitoringu, a stanowisko pracy poszkodowanej było zorganizowane w taki sposób, że sprawca napadu miał do niej bezpośredni dostęp z każdej strony. Wszystko to doprowadziło do konkluzji, że pracodawca ponosi na zasadzie winy odpowiedzialność za szkodę doznaną przez pracownika wskutek wypadku przy pracy, gdyż można uznać, że do zdarzenia doszło w wyniku niedopełnienia ciążących na pracodawcy obowiązków w dziedzinie bezpieczeństwa.

Sąd Najwyższy podkreślił, że zgodnie z art. 15, art. 94 pkt. 4 i art. 207 par. 2 Kodeksu pracy pracodawca ma zapewnić pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Oznacza to, że pracodawca ma obowiązek osiągnąć taki skutek, a nie jedynie podejmować starania w celu jego osiągnięcia. Brak podjęcia możliwych działań powoduje, że bank ponosi odpowiedzialność z tytułu niezapewnienia pracownicy adekwatnej ochrony bezpieczeństwa.