Przeliczanie podstawy świadczeń po zmianie wymiaru czasu pracy
Zmiany przepisów obowiązują od 9 października 2020 r (ustawa z dnia 7 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19 (Dz. U. poz. 1747) i dotyczą osób, którym:
- Obniżono wymiar czasu pracy na podstawie ustawy o COVID-19
- Wprowadzono na podstawie ustawy o COVID-19 mniej korzystne warunki zatrudnienia niż wynikające z umów o pracę.
Obliczając podstawę świadczeń w razie choroby i macierzyństwa należy przyjąć podstawę wymiaru zasiłku sprzed zmiany czasu pracy, jeżeli pomiędzy okresami pobierania pierwszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy lub były krótsze niż 3 miesiące, lub gdy obniżenie wymiaru czasu pracy lub mniej korzystne warunki zatrudnienia były wprowadzone w czasie wcześniej pobieranego zasiłku. O przeliczenie już wypłaconych zasiłków mogą wystąpić osoby, którym obliczono świadczenia na podstawie nowego wynagrodzenia, obniżonego w związku z COVID-19, i wypłacono zasiłek na podstawie dotychczasowych przepisów niższy niż zasiłek ustalony zgodnie z nowymi przepisami. Przeliczenie podstawy wymiaru świadczeń odbywa się na podstawie wniosku świadczeniobiorcy złożonego do pracodawcy – jeżeli jest on uprawniony do wypłaty zasiłków, lub do ZUS, jeżeli to ZUS dokonywał wypłat.
Przeliczenie podstawy wymiaru zasiłków już wypłaconych dotyczy okresu:
- po 30 marca 2020 r. dla pracowników, którym obniżono wymiar czasu pracy maksymalnie o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu lub wobec których zawarto porozumienie o stosowaniu mniej korzystnych warunków zatrudnienia niż te wynikające z umowy o pracę, w zakresie i przez czas, ustalone w porozumieniu (art. 15g lub art. 15zf ustawy o COVID-19),
- po 23 czerwca 2020 r. dla osób, którym wymiar czasu pracy został obniżony maksymalnie o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu, zatrudnionych u pracodawcy, któremu zmniejszyły się przychody i w związku z tym istotnie wzrosły obciążenia funduszu wynagrodzeń (art. 15gb ustawy o COVID-19), –
- po 25 sierpnia 2020 r. dla osób, którym na mocy rozporządzenia Rady Ministrów wprowadzono na czas określony
- nie dłuższy niż do końca danego roku budżetowego
- mniej korzystne warunki zatrudnienia niż te wynikające z podstawy nawiązania stosunku pracy (art. 15zzzzzo ust. 2 ustawy o COVID-19).
Powiązane Aktualności
Wzrost płacy minimalnej w 2025 roku
W 2025 roku płaca minimalna wzrośnie, ale tylko jednokrotnie, od 1 stycznia 2025 roku. Zgodnie ze wskazaniami ekonomistów z Federacji [...]
Udzielenie urlopu pracownikowi niepełnosprawnemu
Zgodnie z art. 19 ust. 1 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych [...]
Wyrok TSUE w sprawie procedury zwolnień grupowych
22 lutego 2024 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł (sprawa C-589/22), że pracodawca, proponujący pracownikom w ramach restrukturyzacji przedsiębiorstwa przejście [...]