Zgodnie z art. 19 ust. 1 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych pracownik legitymujący się niepełnosprawnością w stopniu znacznym lub umiarkowanym ma prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego.  Urlop ten przysługuje w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym.

W związku z powyższym powstało pytanie, w jaki sposób udzielić urlopu wypoczynkowego pracownikowi dotychczas pełnosprawnemu, który w trakcie roku kalendarzowego dostarcza pracodawcy orzeczenie o niepełnosprawności, i tym samym zaczyna być objęty 7-godzinną normą dobową i 35-godzinną normą tygodniową? Od kiedy w takiej sytuacji pracownik ma prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego?

Jeżeli chodzi o urlop wypoczynkowy to przysługuje on w wymiarze 20 dni (dla pracowników zatrudnionych krócej niż 10 lat) lub 26 dni (dla pracowników zatrudnionych powyżej 10 lat). Dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, wymiar urlopu wypoczynkowego ustala się proporcjonalnie do wymiaru jego czasu pracy, jako podstawę biorąc odpowiednio 20 lub 26 dni.

W przypadku pracownika z orzeczeniem o niepełnosprawności jest on objęty skróconymi normami czasu pracy od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność, i od tego dnia przy udzielaniu mu urlopu wypoczynkowego jeden dzień urlopu odpowiada 7 godzinom pracy. Natomiast prawo do pierwszego dodatkowego urlopu pracownik z niepełnosprawnością nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia go do jednego z tych stopni niepełnosprawności.

Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych w piśmie z 5 lutego 2024 r. (znak BON-I.42303.281.2023.L) wyjaśniło, że odliczenie rocznego okresu należy rozpocząć począwszy od daty wydania orzeczenia przez komisję.  Czyli w sytuacji, gdy komisja przyznaje pracownikowi umiarkowany stopień niepełnosprawności 5 lutego 2024 r., a pracownik przedstawia orzeczenie pracodawcy w dniu 6 lutego 2024 r., to prawo do dodatkowego urlopu pracownik nabywa od 5 lutego 2025 r.

“(…) prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, o którym mowa w art. 19 ustawy o rehabilitacji, powstaje z mocy prawa, niezależnie od woli stron stosunku pracy, a brak wiedzy pracodawcy jedynie wyłącza możliwość przypisania mu zawinienia w zakresie nieudzielania urlopu wypoczynkowego. (…)”.