W swoim stanowisku z 3 grudnia 2020 roku Ministerstwo zajęło się kwestiami dotyczącymi czasu pracy. Jednym z pytań, do którego ustosunkowało się we wzmiankowanym stanowisku jest to, czy pracodawca może ustalić dla różnych grup pracowników różne godziny rozpoczynania niedzieli i święta oraz porę nocną?

Z odpowiedzi Ministerstwa wynika, że nie ma przeszkód, aby u jednego pracodawcy zostały ustalone różne godziny czasowe niedziel i świąt dla pewnych grup pracowników, poszczególnych stanowisk pracy lub jednostek organizacyjnych, jeżeli potrzeba taka wynika z przyczyn związanych z organizacją czasu pracy u pracodawcy, czyli ze stosowanych systemów i rozkładów czasu pracy. Przyczyny takie muszą być uzasadnione, a zróżnicowanie godzin czasowych niedzieli i świąt nie może naruszać zasady równego traktowania w zatrudnieniu ani pozbawiać pracowników przewidzianych w Kodeksie pracy ograniczeń oraz uprawnień związanych z wykonywaniem pracy w niedziele i święta.

Drugą kwestią rozstrzygniętą w grudniowym stanowisku jest ewidencjonowanie pracy nadliczbowej pracownikowi zatrudnionemu w zadaniowym czasie pracy (któremu nie ewidencjonuje się godzin pracy) – jak wykazać liczbę nadgodzin w takim przypadku? MRPIT wskazuje, że dowodem mogą być tu zarówno świadkowie, jak i różne dokumenty pośrednie, z których można wyczytać informacje na temat czasu pracy, w tym notatki własne pracownika W przepisach prawa brak jest katalogu nośnika tych danych, czyli katalogu środków dowodowych, z których może skorzystać strona postępowania. Oznacza to, że środkiem dowodowym może był wszystko to, co potwierdza fakty przytoczone w pozwie, a więc pracownik może powoływać wszelkiego rodzaju dowody na poparcie swego roszczenia (powołanie świadków, pośrednie dokumenty, notatki własne), z których może wynikać liczba przepracowanych godzin nadliczbowych.