W stanowisku z 4 września 2024 roku Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej odpowiedziało na pytanie dotyczące prawidłowego momentu w którym umowa na czas zastępstwa ulega rozwiązaniu.

Po nowelizacji Kodeksu pracy w 2016 roku, umowa na zastępstwo jest traktowana jako umowa na czas określony, zawierana w celu zastąpienia nieobecnego pracownika podczas jego usprawiedliwionej nieobecności. Jest to specyficzny rodzaj umowy, której okres trwania nie zawsze jest określony konkretnymi datami. Zasadniczo taka umowa wygasa automatycznie w momencie, gdy zastępowany pracownik wraca do pracy. Problematyczna sytuacja może jednak powstać, gdy pracownik po długiej nieobecności spowodowanej chorobą musi wykonać badania kontrolne, ale z powodu niezależnych od niego okoliczności badania te nie mogą się odbyć w dniu planowanego powrotu do pracy i zostają przesunięte na następny dzień.

W takiej sytuacji pojawia się pytanie, czy umowa na zastępstwo kończy się w dniu, w którym pracownik miał wrócić do pracy (np. po zakończeniu zwolnienia lekarskiego), czy w dniu, w którym faktycznie pojawia się on w miejscu pracy po wykonaniu niezbędnych badań?

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej we wrześniowym stanowisku wyjaśniło, że nieobecność pracownika związana np. z badaniami kontrolnymi wciąż traktowana jest jako nieobecność w pracy. W związku z tym umowa na czas zastępstwa kończy się dopiero w momencie, gdy pracownik zastępowany faktycznie wraca do pracy. Oznacza to, że ostatnim dniem pracy osoby zastępującej jest ostatni dzień nieobecności pracownika, którego zastępowała. W świadectwie pracy pracownika zastępującego należy zatem wpisać ten dzień jako datę zakończenia umowy na zastępstwo.